Globalne obliczenia 3D modelu globalnego, w którym płyty są modelowane jako sztywna płaszczyzna (przepona) lub jako płyta zginana
Lokalne obliczenia 2D poszczególnych stropów
Po zakończeniu obliczeń wyniki słupów i ścian z obliczeń 3D oraz wyniki płyt z obliczeń 2D są łączone w jeden model. Oznacza to, że nie ma potrzeby przełączania się między modelem 3D a poszczególnymi modelami płyt 2D. Użytkownik pracuje tylko z jednym modelem, oszczędza czas i unika ewentualnych błędów podczas ręcznej wymiany danych między modelem 3D a poszczególnymi modelami stropu 2D.
Powierzchnie pionowe w modelu można podzielić na ściany usztywniające i nadproża otworów. Program automatycznie generuje wewnętrzne pręty wynikowe z tych obiektów ściennych, dzięki czemu można je wykorzystać zgodnie z żądaną normą zawartą w Projektowanie konstrukcji betonowych.
Celem tej funkcji jest zwiększenie wydajności obliczeń. Oprócz zbiorów prętów można też łączyć w zbiory linie, powierzchnie i bryły. Można je na przykład uwzględnić w obliczeniach jako elementy jednolite.
Ułatw sobie pracę z prętami. W przypadku prętów i zbiorów prętów o identycznych właściwościach można zdefiniować tzw. pręty (zbiory) reprezentatywne co ułatwia organizację modelu, dokumentacji i projektowanie. Wyniki tych reprezentatywnych elementów można łatwo wyświetlić w tabelach wyników.
Definition wandartiger TrägerBemessung mit dem Add-On Betonbemessung möglich
Tabelaryczne przedstawianie oddziaływań kondygnacji, znoszenia międzykondygnacyjnego oraz punktów środkowych masy i sztywności, jak również sił w ścianach usztywniających
Oddzielne wyświetlanie wyników dla obliczeń stropu i usztywnień
Oprogramowanie Dlubal Software ułatwi Ci wiele etapów pracy. Tym samym powierzchnie, pręty, zbiory prętów, materiały, grubości powierzchni i przekroje zdefiniowane w programie RFEM/RSTAB są wstępnie ustawione tak, aby ułatwić wprowadzanie danych. W celu graficznego wyboru elementów w wielu miejscach programu można użyć funkcji [Wybrać]. Ponadto użytkownik ma dostęp do globalnych bibliotek materiałów i przekrojów.
Powierzchnie lub pręty można pogrupować w 'Konfiguracje', z których każda ma inne parametry obliczeniowe. W ten sposób można efektywnie obliczać różne warianty obliczeniowe, na przykład z uwzględnieniem różnych warunków brzegowych lub zmodyfikowanych przekrojów. Zdziwisz się, o ile szybciej wszystko działa z programem RFEM/RSTAB.
Planowanie z wykorzystaniem prętów jest również ułatwione w programach ze względu na specyficzne funkcje. Pręty można rozmieścić mimośrodowo, podeprzeć na podłożu sprężystym lub zdefiniować jako połączenia sztywne. Zbiory prętów umożliwiają łatwe przyłożenie obciążenia do kilku prętów. W programie RFEM można również zdefiniować mimośrody powierzchni. Tutaj można przekształcić obciążenia węzłowe i liniowe na obciążenia powierzchniowe. W razie potrzeby można podzielić powierzchnie na składowe powierzchni, a pręty na powierzchnie.
Aby uzyskać bardziej przejrzysty obraz renderowania konstrukcji, istnieje możliwość przypisania różnych kolorów do różnych jej elementów.
Rozróżnia się różne właściwości elementów, takie jak węzły, linie, pręty, zbiory prętów, powierzchnie i bryły. Ponadto model można wyświetlić w fotorealistycznym renderowaniu.
Zbiory prętów z obciążeniami ruchomymi wybierane są graficznie w modelu programu RFEM/RSTAB. Do jednego zbioru prętów można zastosować jednocześnie kilka różnych typów obciążeń.
Określając pierwszą pozycję obciążenia, można precyzyjnie odwzorować obciążenie przychodzące w bieżni pręta ciągłego. W ten sam sposób można określić, czy obciążenie ruchome składające się z różnych przyłożeń obciążeń może przemieścić się poza koniec prętów ciągłych (most) czy nie (bieżnia podsuwnicowa).
Przyrost poszczególnych pozycji obciążenia zależy od liczby przypadków obciążeń wygenerowanych dla programu RFEM/RSTAB. Obciążenia można również dodawać do już istniejących przypadków obciążeń w programie RFEM/RSTAB, dzięki czemu nie jest wymagana dodatkowa superpozycja. Dostępnych jest kilka typów obciążeń, na przykład obciążenia pojedyncze, liniowe i trapezowe, a także pary obciążeń i kilka jednorodnych obciążeń skupionych.
Obciążenia można przykładać w kierunku lokalnym i globalnym. Aplikacja może odnosić się do rzeczywistej długości pręta lub do rzutowania w kierunku globalnym.
Po aktywacji modułu dodatkowego RF‑PIPING, mamy do dyspozycji nowy pasek narzędzi w RFEM, a także nawigator projektu wraz z tabelami. System rurociągów jest teraz modelowany w taki sam sposób, jak pręty. Kolana rurowe są definiowane jednocześnie przez styczne (proste odcinki rury) i promień. W ten sposób można łatwo zmieniać parametry gięcia.
Istnieje również możliwość późniejszego wydłużenia rurociągu poprzez zdefiniowanie specjalnych komponentów (kompensatorów, zaworów itp.). Jest to łatwiejsze dzięki wbudowanym bibliotekom komponentów konstrukcyjnych.
Ciągłe odcinki rur są definiowane jako zbiory rurociągów. W przypadku obciążeń rurociągów obciążenia prętowe są przypisywane do odpowiednich przypadków obciążeń. Kombinacja obciążeń zawiera kombinację obciążeń i wyników rurociągów. Po zakończeniu obliczeń odkształcenia, siły wewnętrzne prętów i siły podporowe można wyświetlić graficznie lub w tabelach.
Następnie w RF-PIPING Design może być wykonana analiza naprężeń rur według normy. Wystarczy wybrać odpowiednie zestawy rurociągów i sytuacje obciążeniowe.
Aby ułatwić wprowadzanie danych, wstępnie ustawione są powierzchnie, pręty, zbiory prętów, materiały, grubości powierzchni i przekroje. Elementy można wybierać graficznie za pomocą funkcji [Wybierz]. Program zapewnia dostęp do globalnych bibliotek materiałów i przekrojów.
Przypadki obciążeń, kombinacje obciążeń i kombinacje wyników można łączyć w różne przypadki obliczeniowe.
Połączenie elementów powierzchniowych i prętowych oraz oddzielne obliczenia umożliwiają modelowanie i analizowanie tylko krytycznych części, takich jak połączenia ram, za pomocą elementów powierzchniowych. Pozostałe części modelu można przeprowadzić za pomocą analizy prętów.
Dane dotyczące materiału, obciążeń i kombinacji obciążeń muszą zostać wprowadzone w programie RFEM/RSTAB zgodnie z założeniami obliczeniowymi określonymi w Code of Practice for the Structural Use of Steel 2011 (Buildings Department – Hong Kong).
W module RF-/STEEL HK wybiera się najpierw pręty i zbiory prętów, które mają zostać obliczone, a następnie przypadki, grupy i kombinacje obciążeń. W kolejnych oknach wprowadzania można dostosować wstępnie zdefiniowane ustawienia bocznych podpór pośrednich i długości efektywnych.
W przypadku prętów ciągłych można zdefiniować indywidualne warunki podparcia i mimośrody każdego węzła pośredniego pojedynczych prętów. Specjalne narzędzie MES określa następnie obciążenia krytyczne i momenty wymagane do analizy stateczności w takich sytuacjach.
Po otwarciu modułu należy wybrać pręty/zbiory prętów, przypadki obciążeń, kombinacje obciążeń lub kombinacji wyników dla obliczeń stanu granicznego nośności, stanu granicznego użytkowalności i odporności ogniowej. Materiały w RFEM/RSTAB są wstępnie ustawiane a następnie mogą być wprowadzone do RF‑/TIMBER SANS. Charakterystyki materiałowe zgodne z odpowiednimi normami zapisane są w bibliotece.
Podczas sprawdzania przekrojów można zdecydować, czy wartości obliczeniowe mają być określone normowo czy zdefiniowane przez użytkownika. Po sprawdzeniu przekroju, możliwe jest przypisanie klas trwania obciążenia, wpływu temperatury i warunków wilgotności drewna.
Do analizy odkształceń niezbędne jest ustalenie długości odniesienia odpowiednich prętów i zbiorów prętów. Można też uwzględnić wygięcie w danym kierunku, wygięcie wstępne czy typ belki.
W przypadku obliczeń odporności ogniowej można zdefiniować strony zwęglenia pręta lub zbioru prętów.
Po otwarciu modułu należy wybrać pręty/zbiory prętów, przypadki obciążeń, kombinacje obciążeń lub kombinacje wyników dla obliczeń stanu granicznego nośności i użytkowalności. Materiały z programu RFEM/RSTAB są wstępnie ustawione i można je dostosować w RF-/TIMBER CSA. Charakterystyki materiałowe zgodne z odpowiednimi normami zapisane są w bibliotece.
Podczas sprawdzania przekrojów można określić, czy uwzględniany jest przekrój wybrany w programie RFEM/RSTAB, czy przekrój zmodyfikowany. Następnie można zdefiniować klasy trwania obciążenia, warunki wilgotnościowe oraz obróbkę drewna.
Do analizy deformacji wymagane są długości referencyjne odpowiednich prętów i zbiorów prętów. Ponadto można zdefiniować określony kierunek ugięcia, wygięcie wstępne i typ belki.
W przypadku obliczeń odporności ogniowej można zdefiniować strony zwęglenia pręta lub zbioru prętów.
Po uruchomieniu programu należy zdefiniować normę oraz metodę, według której zostaną przeprowadzone obliczenia. Obliczenia w stanie granicznym nośności i użytkowalności mogą być obliczane według metody liniowej i nieliniowej. Przypadki obciążeń, kombinacje obciążeń lub kombinacje wyników są następnie przydzielane do różnych typów obliczeń. Dalsze tabele umożliwiają określanie materiałów i przekrojów. Dodatkowo można przydzielać parametry dla pełzania i skurczu. Współczynniki pełzania i skurczu zostaną automatycznie dopasowane w zależności od wieku betonu.
Geometria podpór jest określana na podstawie danych obliczeniowych, takich jak szerokości i typy podpór (podpora bezpośrednia, monolityczna, końcowa lub pośrednia) oraz redystrybucja momentów i siły tnącej oraz redukcja momentu. Moduł CONCRETE automatycznie rozpoznaje typy podpór z modelu w programie RSTAB.
W podzielonym na segmenty oknie można wprowadzić określone dane zbrojenia, takie jak średnice, otulina betonowa i typ stopniowania zbrojenia, liczba warstw, zdolność cięcia strzemion oraz typ zakotwienia. W przypadku obliczania odporności ogniowej konieczne jest zdefiniowanie klasy odporności ogniowej, właściwości materiałowych związanych z pożarem oraz strony przekroju narażonej na działanie ognia. Pręty i zbiory prętów można zestawiać w specjalnych 'grupach zbrojenia', z których każda ma inne parametry obliczeniowe.
Oprócz tego, podczas prowadzenia analizy szerokości rys można dostosowywać wartość graniczną maksymalnej szerokości rys. Dodatkowo dla zbrojenia można określać geometrię przekrojów o zmiennej wysokości.
Podczas wprowadzania modelu konstrukcyjnego można zdefiniować belki jednoprzęsłowe i ciągłe ze wspornikami lub bez. Ponadto możliwe jest definiowanie różnych długości przęseł wraz z definiowalnymi warunkami brzegowymi (podpory, zwolnienia) oraz dowolne podparcie konstrukcyjne i zwolnienie od momentu obrotowego na etapie budowy. W celu uzyskania pełnego przekroju można utworzyć typowe przekroje belki zespolone na podstawie stalowych dźwigarów (dwuteowników) z litymi betonowymi pasami, prefabrykowanych płyt, blach trapezowych lub stropów o zmiennym przekroju.
Przekroje można sortować za pomocą długości belek, opcjonalnie z obetonowaniem betonu. Rysunki ilustracyjne ułatwiają wprowadzenie dodatkowych zbrojenia poprzecznego dla blachy trapezowej, usztywnień profilowych oraz otworów okrągłych lub kątowych w środniku. Ciężar własny jest nadawany automatycznie podczas wprowadzania obciążeń. Dodatkowo, możliwe jest uwzględnienie obciążeń stałych i zmiennych poprzez określenie wieku betonu na początku obciążenia dla pełzania, a także dowolne definiowanie obciążeń pojedynczych, równomiernych i trapezowych. COMPOSITE-BEAM automatycznie tworzy kombinację obciążeń na podstawie danych z poszczególnych przypadków obciążeń.
Pręty mogą być rozmieszczone mimośrodowo, podparte na sprężystych fundamentach lub zdefiniowane jako sztywne połączenia. Zbiory prętów ułatwiają przyłożenie obciążenia na kilka prętów.
W programie RFEM można również zdefiniować mimośrody powierzchni. W tym miejscu można przekształcić obciążenia węzłowe i liniowe na obciążenia powierzchniowe. Powierzchnie można podzielić na komponenty powierzchni, a pręty na powierzchnie.
Po otwarciu modułu należy wybrać pręty/zbiory prętów, przypadki obciążeń, kombinacje obciążeń lub kombinacje wyników dla obliczeń stanu granicznego nośności i użytkowalności. W module wprowadzone są materiały z programu RFEM/RSTAB, które można łatwo zmienić. Właściwości materiałów wymienione w odpowiedniej normie są zawarte w bibliotece materiałów.
Podczas sprawdzania przekrojów można zdecydować, czy wartości obliczeniowe mają być określone normowo czy zdefiniowane przez użytkownika. Następnie można zdefiniować klasy trwania obciążenia, warunki wilgotnościowe oraz obróbkę drewna.
Do analizy odkształceń niezbędne jest ustalenie długości odniesienia odpowiednich prętów i zbiorów prętów. Można też uwzględnić wygięcie w danym kierunku, wygięcie wstępne czy typ belki.
Po otwarciu modułu należy wybrać pręty/zbiory prętów, przypadki obciążeń, kombinacje obciążeń lub kombinacji wyników dla obliczeń stanu granicznego nośności, stanu granicznego użytkowalności i odporności ogniowej (tylko ASD). Możliwe jest także wybranie odpowiedniej metody obliczeń (ASD lub LRFD). W module wprowadzone są materiały z programu RFEM/RSTAB, które można łatwo zmienić. Charakterystyki materiałowe zgodne z odpowiednimi normami zapisane są w bibliotece.
Podczas sprawdzania przekrojów można zdecydować, czy wartości obliczeniowe mają być określone normowo czy zdefiniowane przez użytkownika. Po sprawdzeniu przekroju, możliwe jest przypisanie klas trwania obciążenia, wpływu temperatury i warunków wilgotności drewna.
Do analizy odkształceń niezbędne jest ustalenie długości odniesienia odpowiednich prętów i zbiorów prętów. Można też uwzględnić wygięcie w danym kierunku, wygięcie wstępne czy typ belki.
W przypadku obliczeń odporności ogniowej można zdefiniować strony zwęglenia pręta lub zbioru prętów.
Po otwarciu modułu należy wybrać pręty/zbiory prętów, przypadki obciążeń, kombinacje obciążeń lub kombinacji wyników dla obliczeń stanu granicznego nośności, stanu granicznego użytkowalności i odporności ogniowej. Materiały z programu RFEM/RSTAB są wstępnie ustawione i można je dostosować w RF-/TIMBER Pro. Charakterystyki materiałowe zgodne z odpowiednimi normami zapisane są w bibliotece.
Po sprawdzeniu przekrojów moduł określa klasy trwania obciążenia (LDC) i klasy użytkowania (SECL). Istnieje możliwość przypisania ich do wybranych przypadków obciążeń i prętów.
Przekroje złożone mogą być wykonane z różnych materiałów. Moduł dodatkowy RF-/TIMBER Pro przeprowadza obliczenia z uwzględnieniem przesuniętej osi obojętnej (w przypadku przekrojów półsztywnych). Do analizy odkształceń niezbędne jest ustalenie długości odniesienia odpowiednich prętów i zbiorów prętów. Można też uwzględnić wygięcie w danym kierunku, wygięcie wstępne czy typ belki.
Po otwarciu modułu należy zdefiniować wymiarowane pręty/zbiory prętów, przypadki obciążeń, kombinacje obciążeń lub kombinacje wyników w celu obliczenia wytrzymałości zmęczeniowej.
Wstępnie ustawiane są materiały z programu RFEM/RSTAB, ale mogą one zostać zmienione w module RF-/STEEL Fatigue Members. Właściwości materiałów wymienione w odpowiedniej normie są zawarte w bibliotece materiałów.
Do projektowania konieczne jest określenie współczynnika częściowego dla wytrzymałości zmęczeniowych, jak również kategorii szczegółów w dostępnych punktach naprężeń, które mają być brane pod uwagę przy obliczeniach.
Dane dotyczące materiału, obciążeń i kombinacji obciążeń muszą zostać wprowadzone w programie RFEM/RSTAB zgodnie z założeniami obliczeniowymi określonymi w normie brazylijskiej ABNT NBR 8800:2008. Biblioteka materiałów programu RFEM/RSTAB zawiera już odpowiednie materiały.
W module RF-STEEL NBR wybiera się najpierw pręty i zbiory prętów, które mają zostać obliczone, a następnie przypadki obciążeń, kombinacje obciążeń i wyników.
W dalszych krokach można dostosować wstępnie zdefiniowane ustawienia dla bocznych podpór pośrednich i długości efektywnych.
Dane dotyczące materiału, obciążeń i kombinacji obciążeń określone w programie RFEM/RSTAB muszą być zgodne z założeniami obliczeniowymi Eurokodu. Biblioteka materiałów programu RFEM/RSTAB zawiera już odpowiednie materiały. Ponadto RFEM/RSTAB umożliwia automatyczne tworzenie kombinacji obciążeń i wyników zgodnie z Eurokodem. Możliwe jest również ręczne tworzenie kombinacji.
W module dodatkowym RF-/ALUMINIUM należy najpierw wybrać, które pręty i zbiory prętów mają zostać obliczone, a także przypadki obciążeń, kombinacje obciążeń i kombinacje wyników. W dalszych krokach można dostosować wstępnie zdefiniowane ustawienia dla bocznych podpór pośrednich i długości efektywnych.
W przypadku stosowania prętów ciągłych można zdefiniować indywidualne warunki podparcia i mimośrody dla każdego węzła pośredniego poszczególnych prętów. Specjalne narzędzie MES określa obciążenia krytyczne i momenty wymagane do analizy stateczności.
Dane dotyczące materiałów, obciążeń i kombinacji obciążeń muszą być wprowadzone w programie RFEM/RSTAB zgodnie z założeniami obliczeniowymi określonymi w normie SANS 10162-1:2011. Biblioteka materiałów w programie RFEM/RSTAB zawiera już materiały istotne dla normy południowoafrykańskiej.
W module dodatkowym RF-/STEEL SANS obliczane są pręty i zbiory prętów, a także przypadki obciążeń, kombinacje obciążeń i kombinacje wyników. W dalszych krokach można dostosować wstępnie zdefiniowane ustawienia dla bocznych podpór pośrednich i długości efektywnych.
W przypadku prętów ciągłych można zdefiniować indywidualne warunki podparcia i mimośrody każdego węzła pośredniego pojedynczych prętów. Specjalne narzędzie MES określa następnie obciążenia krytyczne i momenty wymagane do analizy stateczności w takich sytuacjach.
Dane dotyczące materiału, obciążeń i kombinacji obciążeń muszą zostać wprowadzone w programie RFEM/RSTAB zgodnie z założeniami obliczeniowymi określonymi w normie SP 16.13330.2011. Biblioteka materiałów programu RFEM/RSTAB zawiera już odpowiednie materiały.
W module RF-/STEEL SP wybiera się najpierw pręty i zbiory prętów, które mają zostać obliczone, a także przypadki obciążeń, kombinacje obciążeń i kombinacje wyników.
W dalszych krokach można dostosować wstępnie zdefiniowane ustawienia dla bocznych podpór pośrednich i długości efektywnych.
Dane dotyczące materiału, obciążeń i kombinacji obciążeń muszą zostać wprowadzone w programie RFEM/RSTAB zgodnie z założeniami obliczeniowymi opisanymi w CSA S16. Biblioteka programu RFEM/RSTAB zawiera już odpowiednie materiały dla tej normy.
RFEM/RSTAB automatycznie tworzy odpowiednie kombinacje obciążeń zgodne z kanadyjską normą. Wszystkie kombinacje można jednak utworzyć również ręcznie w programie RFEM/RSTAB. W module RF-/STEEL CSA wybiera się najpierw pręty i zbiory prętów, które mają zostać obliczone, a także przypadki obciążeń, kombinacje obciążeń i kombinacje wyników.
W dalszych krokach można dostosować wstępnie zdefiniowane ustawienia dla bocznych podpór pośrednich i długości efektywnych. W przypadku prętów ciągłych można zdefiniować indywidualne warunki podparcia i mimośrody każdego węzła pośredniego pojedynczych prętów. Specjalne narzędzie MES określa następnie obciążenia krytyczne i momenty wymagane do analizy stateczności w takich sytuacjach.
Dane dotyczące materiałów, obciążeń i kombinacji obciążeń muszą zostać wprowadzone w programie RFEM/RSTAB zgodnie z założeniami obliczeniowymi opisanymi w GB 50017. Biblioteka materiałów programu RFEM/RSTAB zawiera już odpowiednie materiały.
W module RF-/STEEL GB wybiera się najpierw pręty i zbiory prętów, które mają zostać obliczone, a także przypadki obciążeń, kombinacje obciążeń i kombinacje wyników.
W kolejnych oknach wprowadzania można dostosować wstępnie zdefiniowane ustawienia bocznych podpór pośrednich i długości efektywnych. Ustawienie to jest następnie wykorzystywane przez program do określenia obciążeń i momentów krytycznych wymaganych do analizy stateczności w takich sytuacjach.
Dane dotyczące materiału, obciążeń i kombinacji obciążeń muszą zostać wprowadzone w programie RFEM/RSTAB zgodnie z założeniami obliczeniowymi podanymi w normie BS 5950 lub w Eurokodzie. Biblioteka programu RFEM/RSTAB zawiera już odpowiednie materiały dla BS 5950.
RFEM/RSTAB automatycznie tworzy odpowiednie kombinacje obciążeń zgodne z normą BS 5950 lub z Eurokodem 3. Wszystkie kombinacje można jednak utworzyć również ręcznie w programie RFEM/RSTAB. W module RF-/STEEL BS wybiera się najpierw pręty i zbiory prętów, które mają zostać obliczone, a także przypadki obciążeń, kombinacje obciążeń i kombinacje wyników.
W dalszych krokach można dostosować wstępnie zdefiniowane ustawienia dla bocznych podpór pośrednich i długości efektywnych. W przypadku prętów ciągłych można zdefiniować indywidualne warunki podparcia i mimośrody każdego węzła pośredniego pojedynczych prętów. Specjalne narzędzie MES określa następnie obciążenia krytyczne i momenty wymagane do analizy stateczności w takich sytuacjach.
Dane dotyczące materiału, obciążeń i kombinacji obciążeń muszą zostać wprowadzone w programie RFEM/RSTAB zgodnie z założeniami obliczeniowymi podanymi w IS 800. Biblioteka programu RFEM/RSTAB zawiera już odpowiednie materiały dla IS 800.
RFEM/RSTAB automatycznie tworzy odpowiednie kombinacje obciążeń zgodne z indyjską normą. Wszystkie kombinacje można jednak utworzyć również ręcznie w programie RFEM/RSTAB. W module RF-/STEEL IS wybiera się najpierw pręty i zbiory prętów, które mają zostać obliczone, a następnie przypadki, grupy i kombinacje obciążeń.
W dalszych krokach można dostosować wstępnie zdefiniowane ustawienia dla bocznych podpór pośrednich i długości efektywnych. W przypadku prętów ciągłych można zdefiniować indywidualne warunki podparcia i mimośrody każdego węzła pośredniego pojedynczych prętów. Specjalne narzędzie dla analizy MES, które działa w tle, określa obciążenia krytyczne oraz momenty wymagane dla analizy stateczności.
Dane istotne do obliczeń są wprowadzane w dwóch osobnych oknach. Ponieważ moduł RF-/DEFORM jest bardzo przejrzysty, praca z nim jest bardzo łatwa.
Przede wszystkim należy zdefiniować oddziaływania, które mają zostać obliczone. Następnie ręcznie lub graficznie można wybrać pręty i zbiory prętów oraz przypisać odpowiednie dopuszczalne odkształcenia graniczne.
Odkształcenia odpowiadają odkształceniom na końcach prętów lub nieodkształconemu układowi.